Ta’lîk
Ahmed Rakım Boren
Hattat
تاريخ الميلاد
H. 1297 M. 1879-1880
تاريخ الوفاة
H. 1358-1359 M. 1940
محل الميلاد
İstanbul
مكان الدفن
İstanbul-Karacaahmet Mezarlığı
الصور
نبذة عن الفنان
Enderûn-ı Hümâyûn Mektebi hüsn-i hat mu‘allimlerinden Mehmed Rüşdî Efendi’nin torunu ve Alî Râsim Efendi’nin oğlu olup H. 1297/M. 1880 senesinde İstanbul’da doğdu. 1894’de Beylerbeyi Rüşdiyesi’ni bitirdikten sonra Fetvâhâne Sicill-i Ahvâl Şu’besi’ne girdi. Bu esnâda meşhur ders-i âmlardan Kayserili İbrahim Efendi’nin Ayasofya ve Trabzonlu Ömer Efendi’nin Bâyezid Cami’ndeki derslerine devam etti. 1898’de baş-kâtibliğe terfi ettiyse de, 1904’deki düzenlemede tescîlât mümeyyizliğine nakledildi. 1896'da ilâve olarak, dedesi ile babasının görev yapmış olduğu Enderûn-ı Hümâyûn Mektebi hüsn-i hat muallimliğine tayin edildi. Mektebin 1 Temmuz 1909 tarihindeki lağvına kadar derse devam etti. 1924'te Fetvâhâne’nin lağv ve Diyânet Riyâseti’ne dönüştürülerek Ankara’ya nakli üzerine oraya yerleşti. Mezkûr riyâsetin yazıişleri müdürü iken 1940 yılında vefât etti. Önce Asrî Mezarlık’a defnedilen naaşı, daha sonra buradan alınarak, Karacaahmet’te babasının yanına defnedilmiştir.
İbnü’l-Emin Mahmud Kemal İnal, Son Hattatlar
Sülüsü bu zâtdan meşkeden hattat Hüseyin Mâcid Ayral Bey, verdiği verakada diyor ki :
Eli sağlam, kuvvetli bir hattat idi. Arabî’ye ve Fârisî’ye aşinâ, müstakim bir insan-ı kâmil idi. Güldüğü pek az görülmüşdür. Areb atına ve gül bağçesine merakı vardı. Beylerbeyi’nde İstavroz’da otururdu. Me’muriyeti Ankara’ya tahvil olunması üzerine evini terkeyledi.
Mâcid Ayral Bey’de sülüs bir çıkartması vardır. Bundan başka yazısını görmedim.
Ketebe.org İsmail Orman
Sülüs ve nesihi babasından öğrenen Ahmed Râkım Boren, asıl mahâret göstermiş olduğu hatt-ı ta’liki ise Sâmî Efendi’den meşketmiştir. Yazı devrimi üzerine hattatlığı bıraktığından eserleri nâdirdir. Ancak hüsn-i hattın her türlü inceliğine vâkıf olup sağlam ve kudretli bir ele sahip olduğunu, kendisinden sülüs dersleri alan Mâcid Ayral nakletmektedir. Bir diğer öğrencisi de İsmâil Abdülhalîm Efendi’dir.