KETEBE Hat Sanatı, Ünlü Hattatlar, Hat Sanatkârları ve Eserleri
KETEBE Hat Sanatı, Ünlü Hattatlar, Hat Sanatkârları ve Eserleri

Câbîzâde Abdullah Efendi

Câbîzâde Abdî Ağa
Hattat
مدرسة الشيخ حمد الله في الأقلام الستة

تاريخ الميلاد H. 1070-1081
M. 1660-1670
تاريخ الوفاة H. 1149
M. 1736-1737
محل الميلاد İstanbul-Karagümrük
مكان الدفن İstanbul-Eyüp, Doymazdere

الصور

نبذة عن الفنان

1660’lı yıllarda İstanbul Karagümrük’te doğdu. Tahsîlini yaptığı esnâda hıfzını da tamamlayıp Sultan Selîm Cami’ne ikinci imâm ve ardından baş-imam oldu. Son zamanlarında caminin hitâbet hizmetini de elde etti. Aklâm-ı sitteyi, gençlik yıllarında Suyolcuzâde Eyyubî Mustafa Efendi’den meşkedip icâzet almış olan Câbîzâde Abdullah Efendi, Hırka-i Şerîf Mahâllesi’ndeki evinde yazı ile meşgul olur, müracaat edenlere yazı dersi verirdi. Yaşı seksene varmış iken H. 1149/M. 1736-1737 yıllarında vefât etmiş ve Eyüp’te Doymazdere’ye defnedilmiştir.

أعماله

الأساتذة

Suyolcuzâde Mustafa Eyyûbî
الأقلام الستة

التلامذة

no image
İbrahim Hanîf Efendi
الأقلام الستة
no image
Şeyh Derviş Mehmed Tâ'ib Efendi
الأقلام الستة
Müstakîmzâde Mustafa Vefâ
خط

Ketebe.org İsmail Orman

Ehl-i keyfin nazîflerinden, hafifü’l-hâyâ bir vücûd-ı latîfü’l-hülyâ” bir zât olduğu nakledilen Câbîzâde Abdullah Efendi’nin aklâm-ı sittede kudretli bir ele sahip idi. Meşk arkadaşı olan Hâfız Osman’a nazîre yaparcasına, Şeyh Hamdullah üslûbunun kalıbını kırmayı amaçlayan, kendine özgü yeni bir tarz yaratmışsa da, “piçîde” adıyla yâd edilen bu yeni tarz, Hâfız Osman’ın muhteşem üslûbu karşısında tutunamamış ve sâdece birkaç öğrencisi ile sınırlı kalmıştır.

Müstakimzâde Süleyman Sâdeddin, Tuhfe-i Hattatin

"Câbîzâde Abdî Ağa" demekle şöhret-nümâdır. Mevlidimiz olan Hırka-i Şerife Mahallesi civârında sâkin idi. Feyz-i hüsn-i hattı Suyolcuzâde Mustafâ Efendi’nin çeng-i taliminden sebû-yı tab’ına icrâ ile tahsil ve izn-i ketebe ile tebcil olunmuştur. Üstâd-ı kadîm bir pîr-i münîr-i kerîm olup bilâ-inhirâf vaz’-ı i’râb ve kesret-i âsâr ile kâm-yâb olanlardandır. Sinni seksene “İnne’s-semânîne ve bülligtehâ” me’âli üzere yetmiş iken “sahn-ı rızâ” (1149) târihinde tayy-ı defter-i a’mâl-i mâ-sivâ ve azm-i sûy-i me’vâ eyledi. Ehl-i keyfin nazillerinden hafîfü’l-lihye bir vücûd-ı latîfü’l-hilye idi.