Yesârîzâde İsmail bin Ahmed
مدرسة الحافظ عثمان في الأقلام الستة
الصور
نبذة عن الفنان
Edirne Mahkemesi baş-kâtibi Yesârî Ahmed Efendi’nin oğlu olup H. 1120/M. 1708 senesinde Edirne’de dünyaya geldi. Küçük kardeşi Yesârîzâde İbrahim Efendi ile birlikte Haffafzâde Hüseyin Efendi’den sülüs ve nesih meşkederek, H. 1139/M. 1726 senesinde icâzet aldı. Eğitimini tamamladıktan sonra Edirne Mahkemesi Kitâbeti’nde, babasının maiyetinde çalışmaya başladı. Babasının vefâtında baş-kâtibliğe terfi ettiyse de, daha sonra azledildiğinden, hayatını hattatlıkla kazanmaya başladı. Bu dönemde 18 mushaf-ı şerif, 30 kadar En‘am-ı Şerif, 200 kadar Dela’ilü’l-hayrat ve bir hayli risale kaleme aldığı bilinmektedir. Ancak hastalığı sebebiyle yazı yazmaktan mahrum kalınca, H. 1172/M. 1758 senesinde kayd-ı hayat şartıyla maaş bağlanmıştır. Hâfız Osman tarzının takipçilerinden değerli bir hattat olan Yesârîzâde İsmâil Efendi, ölmeden önce Hac vazifesini ifa etmek gayesiyle H. 1179/M. 1765 yılında kutsal topraklara gitmiş, ancak Sinâ’da Cebel-i Tur yakınlarında iken, ikindi namazını eda ettikten sonra vefât etmiştir.
أعماله
الأساتذة
التلامذة
Müstakimzâde Süleyman Sâdeddin, Tuhfe-i Hattatin
Edirne’de Sultân Selîm-i halim Câmi’i kurbünde Taş Odalar’da sâkin Yesârîzâde demekle ariftir. Pederi Yesârî Efendi belde-i mezbûre mahkemesinde bâb küttâbından idi. Ceddim Müstakim Efendi merhûm mevleviyyetle o beldeye mutasarrıf oldukta, hidmet-i vekâyi’de istihdâm eylemişti. Kendileri “hûrşîd” (1120) târihinde utk-ı sa’âdetten şârik u tâli olup pederleri gibi kâtib-i bâb bir vücûd-ı müstetâbdır. Hüsn-i hatt-ı sülüs ü neshi Haffâfzâde Hüseyn Efendi’den temeşşuk ile “dervîş-i hattat” (1139) târihinde sevvedehu ve ketebehu diye âsârı hitâmında kayd u ketb eylemeğe icâzet almıştır. Bu tercemeyi tesvide gelince on sekiz mushaf ve otuz kadar En’âm ve iki yüz kadar Dela’il ve sâ’ir nüsah ü resâ’il yazmıştır. “Kevser-i cennet” (1179) târihinde hacc-ı şerife azim olup Cebel-i Tûr’da salât-ı asrı ba’de’l-edâ rıhlet-i beka eylemiştir.