Seyyid Mehmed Sa’deddîn Efendi
Hafiz Osman's School in the six scripts
About Artist
Bursalı Lâmi’î Çelebi’nin neslinden Poturîzâde Ahmed Efendi’nin hafidi ve Emîn Efendi’nin oğlu olarak orada doğdu. Maruf bir aileye mensup olmakla beraber terceme-i hâline dâir hiçbir malûmât yoktur. Beşiktaş’taki Yahya Efendi Dergâhı şeyhi Nûrî Efendi’ye intisâbı münâsebetiyle ara ara İstanbul'a giderek, dergahında hücre-nişin olduğu bilinmektedir. Muhtemelen Bursa'da vefat etmiş ve sağlığında vasiyet ettiği üzere, orada medfun bulunan hocasının yanına defnedilmiştir. Ancak hocasının ismi belli olmadığı için hangi mezarlıkta gömülü olduğu tespit edilememiştir.
Masters
Students
Ketebe.org İsmail Orman
Her gün bir adet Evrâd-ı Fethiyye yazıp ahbâbına hediye ettiği nakledilen Seyyid Mehmed Sa’deddîn Efendi’nin hüsn-i hattı kimden öğrenmiş olduğu meçhûldür. Hatt-ı ta'liki ise Mehmed Kasım Efendi'den meşketmiştir. Bir levhâsı, vefâtından sonra zevcesi tarafından Ulucami’e hediye edilmiş olup H. 1269/M. 1852-1853 senesinde nesihle istinsâh etmiş olduğu Mûsâ Efendi’nin Münebbihü'r-rakîdîn adlı eseri(EH 1120) ile H. 1274/M. 1857 tarihli du‘â risâlesi(H. 115) Topkapı Sarayı Müzesi Kütüphânesi’nde bulunmaktadır. Şeyh Nûrî Efendi’nin Evrâd-ı Nakşibendiyye kıra’âti için Pertevniyâl Vâlide Sultan’a vermiş olduğu izinnâmeyi de ihtivâ eden evrâd-ı şerîfe nüshâsını da H. 1278/M. 1861-1862 senesinde fevkalade nesihle yazmış olup hâlen Türk ve İslâm Eserleri Müzesi’ndedir. Vefâtının da bu eserden sonra olduğu anlaşılmaktadır.
İbnü’l-Emin Mahmud Kemal İnal, Son Hattatlar İbnülemin Mahmud Kemal İnal
Bursa’nın münevver ve
ehl-i eser meşâyihinden Şemseddîn Efendi merhûmun oğlu mekteb mu’allimlerinden
Mehmed Fehâmeddîn Bey’den, Sa’deddîn Efendi’nin terceme-i hâlini tahkîk
etmesini istemişdim. Gönderdiği cevabnâmede şöyle diyor:
Merhûmun kardeşinin torunu Na’lbend Cami’ imâmı Hacı Sabrî Efendi’den öğrendiklerimi yazıyorum: Sa’düddîn Efendi, eski üdebâdan Bursalı meşhur Lâmi’î Çelebi’nin altıncı batındaki evlâdındandır. Babası Emîn ve dedesi Poturîzâde Ahmed efendilerdi. Ailelerine “Poturîzâde” denilir. “Bugün yazdığım yazıyı yarın beğenmiyorum. Anlaşılan bizim yolculuk yakın olsa gerek!” dermiş.[1] Az zeman sonra vefât etmişdir. Vasiyeti üzerine hocasının ayak ucuna defnolunmuşdur. Çok talebe yetişdirmişdir. Bir levhâsı, zevcesi tarafından Cami-i Kebîre asılmışdır.