محمد فهمي أفندي

İbnü’l-Emin Mahmud Kemal İnal, Son Hattatlar İbnülemin Mahmud kemal İnal

Bayezid’de – şimdi yerinde yeller esen – Kâğadçılar’da dükkân açarak isteyenlere yazı yazmak sûretile zarûretini hafifletmeğe çalışdı. Oradan geçtikce müşteri beklediğini görüb müte’essir olurdum. Nihâyet mesânesine kanser peydâ oldu. Her ne kadar tedaviye itinâ edildiyse de hastelikden kurtulamadı. 5 Şubat 1915 [23 Kanun-i Sânî 1330]’da – kayınpederinin Beşiktaş, Vişnezâde Mahâllesi’ndeki evinde – şedîd ıstıraplar içinde vefât etdi. Maçka Kabristanı’na defnedildi.

Kara sakallı, esmerce, uzunca boylu idi. Yazıda olduğu gibi resimde de mehâreti vardı. Bacanağı, eski mebuslardan Ziyâeddîn Bey, terceme-i hâline dâ’ir verdiği verakāda diyor ki:

Cidden halûk idi. Herkesi hüsn-i mu’amelesile meftûn ederdi. Hoşsuhbet, safvet-i kalbe mâlik idi. Remezânlar’da Beşiktaş’da Sinan Paşa Cami’nde hazin bir sadâ ve edâ ile tilâvet etdiği Kur’an-ı Kerîm’i dinlemeğe şitâb edenler vecd içinde kalırlardı. Hutût-ı mütenevvi’ada mâhir idi. Tahrir etdiği levhâların etrafını, gâyet küçük harflerle yazdığı âyat-ı Kur’aniyye’den mürekkeb zarif şekillerle tezyin ederdi. Bu sûretle levhâları tezhib etdirmek külfetinden vareste bırakır ve levhâlara bir nefâset bahşederdi.    

Ketebe.org İsmail Orman

Aklâm-ı sitteyi ilk olarak Şefîk Bey’den meşkederek icâzet alan Fehmî Efendi, onun vefâtından sonra da Şevkî Efendi’den istifâde etmiştir. Hüsn-i hattaki asıl üstâdı da odur. Özellikle sülüs ve celîsinde mahir olup Mustafa Râkım ekolüne bağlı idi.

Yazılarının büyük kısmı hânesi ile beraber yandığından elde pek az yazısı kalmıştır. Vaktiyle Ebû’l-ûlâ Mardin’de bulunan H. 1321/M. 1903 tarihli hilye-i sa’adeti hâlen Süleymaniye Kütüphânesi’nde olup bazı eserlerine de özel koleksiyonlarda tesâdüf edilmektedir. Ayrıca Üsküdar Mevlevîhânesi’ne vakfedilmiş olan H. 1298/M. 1880 tarihli Şifâ-i Şerîf’i de Ankara’daki Millî Kütüphâne’de bulunmaktadır.