Abdullah Ergun
Yakut Al-Musta'simi's school in the six scripts
Photos
About Artist
There is not much information about the life of Abdullah Ergun, who is from Baghdad. Since his father was Arab and his mother was Turkish, he was nicknamed Ergun, which means "mixed-race" in old Turkish, and he became one of the leading figures of his time, especially in his muhaqqaq, which he derived from Yaqut al-Musta'simi. Abdullah Ergun, who is declared to have written 29 mushaf and the inscriptions of two madrasahs in Baghdad, passed away in 742 H/1341 CE, according to the author of Tuhfat al-Khattatin, and in 744 H/1343 CE, according to the author of Khat al-Khattatan. Although it is known that he was buried in Baghdad, the location of his grave is unknown. Abdullah Ergun is one of the seven great masters of Islamic calligraphy (al-Asatida al-Sab'a), consisting of Yaqut al-Musta'simi and six of his most valuable students.
Ketebe.org İsmail Orman
Topkapı Sarayı Müzesi (EH, nr. 151, 222; Revan, nr. 69) ve Chester Beatty (nr. 1494, 1498) kütüphanelerinde yazdığı muhakkak ve reyhani hatlarıyla yazmış olduğu mushaf ve cüzler bulunan Abdullah Ergun’un, Süleymaniye Kütüphanesi’nde de (Ayasofya, nr. 4116) muhtelif yazı örnekleri bulunmaktadır.
Müstakimzâde Süleyman Sâdeddin, Tuhfe-i Hattatin
Bağdâdî’dîr. Argun-ı Kâmil lakabına sebeb Türkiyyü’l-ümm ve Arabiyyü’l-eb olmasıdır. Yâkut-ı Müsta’sımî’nin aklâm-ı sitteyi ta’lîm eylediği üstâdların biridir. Kalem-i muhakkakta muhakkik ve sâ’ir aklâmda dahi müdekkik idi. “Temâşâ” (742) târihiyle müverreh eserleri temâşâ olunmuştur.
İslam Ansiklopedisi Muhittin Serin
Bağdatlıdır. Yâkut el-Müsta‘sımî’nin aklâm-ı sitte*yi öğrettiği yedi hattattan biridir. Ölüm tarihi kaynaklarda farklı şekillerde kaydedilmiştir. Meselâ Tuhfe-i Hattâtîn’de 742 (1341), Hatt u Hattâtân’da da 744 (1343) tarihleri zikredilmektedir. Babasının Arap, annesinin Türk olması sebebiyle kendisine Ergun (Eski Türkçe argun/arkun “melez”; bk. Clauson, s. 216) lakabı verilmiştir.
Abdullah Ergun muhakkak* yazısında şöhret bulmuş, Hatt u Hattâtân’da verilen bilgiye göre yirmi dokuz Mushaf-ı şerif ve Bağdat’ta iki medresenin kitâbesini yazmıştır.
BİBLİYOGRAFYA
Âlî, Menâkıb-ı Hünerverân (nşr. İbnülemin Mahmud Kemâl), İstanbul 1926, s. 18, 23; Suyolcuzâde Mehmed Necîb, Devhatü’l-küttâb (nşr. Kilisli Muallim Rifat), İstanbul 1942, s. 9; Müstakimzâde, Tuhfe-i Hattâtîn (nşr. İbnülemin Mahmud Kemâl), İstanbul 1928, s. 288; Habîb, Hatt u Hattâtân, İstanbul 1305, s. 54, 274; S. Gerard Clauson, An Etymological Dictionary of Pre-Thirteenth Century Turkish, London 1972, s. 216.