Mehmed Şefîk Seyfî
Fotoğraflar
Sanatkâr Hakkında
İstanbullu'dur. Rüşdî ve idâdî tahsîlini tamamladıktan sonra girdiği Mekteb-i Harbiyye-i Şâhâne’den H. 1290/M. 1873'te mülâzım-ı sânî rütbesiyle mezun olup Soğukçeşme Askerî Rüşdî Mektebi hüsn-i hat mu’allimliğinde istihdâm olunmuştur. Senelerce hizmetin ardından rütbesi tedrîcen piyâde binbaşılığına kadar yükselmiş iken, H. 29 Ramazân 1319/M. 20 Ocak 1901 tarihinde Çubuklu’daki evinde vefât ettiği bilinmektedir.
İbnülemin’in Kâmil Akdik’ten duyduğuna göre, Çubuklu İskelesi civârında köpeklerin hücûmuna uğrayıp can havliyle kendini denize atmış ve bu olaydan birkaç gün sonra vefât etmiş olan Mehmed Şefîk Seyfî Bey’in kısa boylu ve kara bıyıklı olduğu menkûldür.
Eserleri
Ketebe.org İsmail Orman
Sülüs ve nesihi ilk olarak Yahyâ Hilmî Efendi’den öğrenmiş olan Mehmed Şefîk Seyfî Bey, bilâhare İbrahim Alâ’eddîn Bey’den istifâde etmiş idi. Sülüs ve nesihte mâhir bir hattat olup müze ve koleksiyonlarda mahfûz kıt’a ve levhâları yazısının letâfetine delîldir. Adâşı olan meşhûr Şefîk Bey’den tefrîk için âsârına “Mehmed Şefîk el-ma’rûf bî-Seyfî” ketebesi düşerdi.
İbnü’l-Emin Mahmud Kemal İnal, Son Hattatlar İbnülemin Mahmud Kemal İnal
Kısa boylu, kara bıyıklı idi. Kapalıçarşı’da – vaktile kitab satılırken me’arifdeki terâkkiyâtımızın(!) numûnesi olarak şimdi halı satılan – münkāriz sahaf dükkânlarında yazı tedkîki ile meşgûl olduğunu görürdüm. Sülüs ve nesihde mâhir idi. Ellerde güzel sülüs ve nesih kıt’aları vardır. “Mehmed Şefîkü’l-ma’rûf bî-Seyfî” ketebesi ile, büyük Şefîk Bey’den tefrik olunur.